กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีฤๅษีใจดีตนหนึ่งบำเพ็ญเพียรด้วยจิตใจเบิกบานในป่าอันแสนสวยงามและอุดมสมบรูณ์
บริเวณใกล้ๆอาศรมของฤๅษีนั้นเป็นที่อยู่อาศัยและหาอาหารของเจ้าลิงน้อยตัวหนึ่งด้วยความที่มีบ้านใกล้กันเจ้าลิงและฤๅษีจึงมีความคุ้นเคยกันเป็นอย่างดี
บ่อยครั้งที่ฤๅษีนำอาหารมาให้เจ้าลิง
จนเจ้าลิงเคยตัวไม่ยอมไปหาอาหารกินเอง
นับตั้งแต่นั้นมาฤๅษีผู้ใจดีจึงรับเลี้ยงเจ้าลิงไว้
ทุกวันฤๅษีจะต้องหาอาหารมาให้เจ้าลิงถึง 3 มื้อ
กร๊อบ กร๊อบ กร๊อบ
อร่อยจังเลยต่อไปนี้เราจะไม่ต้องไปหาอาหารกินเองแล้วสินะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า
เช้าวันหนึ่ง เจ้าลิง
มาที่อาศรม ไหนลองค้นดูสิมีอะไรน่ากินบ้างเราจะกินให้หมดเลย ฤๅษีมาเห็นจึงตะโกนว่าหยุดนะเจ้าลิงมันไม่ใช่ของเล่นของเจ้า
หยุด หยุด หยุด หยุดเดียวนี้ ฤๅษีจึงต้องเจอแต่เรื่องวุ่นวายทำให้ฤๅษีปวดหัว
จนเริ่มจะทนไม่ไหว
ฤาษีจึงเดินคิดไตร่ตรองว่าควรจะทำอย่างไรกับเจ้าลิงตัวนี้ดี
หลังจากนั้นฤๅษีก็ไม่ให้อาหารเจ้าลิงอีก
และแกล้งทำเป็นไม่สนใจเดินผ่านเจ้าลิงไป
เมื่อเจ้าลิงเห็นดังนั้นก็เลยคิดได้ว่าตัวเองทำให้เป็นแบบนั้น จึงรู้สึกเสียใจมาก
คติสอนใจ การที่เรารอคอยคนอื่นมาช่วยเหลืออยู่ตลอดเวลา สักวันหนึ่งเราไม่มีเขาเราก็อยู่ไม่ได้
ฉะนั้น จึงศึกษาและเรียนรู้ด้วยตัวของเราเอง
จัดทำโดย
นางสาววรรณภา ผลจันทร์ เลขที่ 27 ID:553011510094
นางสาวจิราภรณ์ สารพันธ์ เลขที่ 28 ID:553011510102
สาขาสังคมศึกษาชันปีที่ 3 ห้อง 2
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น